قبل از مصرف هر دارو با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید. ایزیکام® در بارداری فقط بعد از بررسی دقیق توسط پزشک مصرف شود.

ایزیکام® مانع تولید شیر می شود. چنانچه طی شیردهی درمان با ایزیکام® نیاز باشد، نوزاد باید از شیر گرفته شود.

چه احتیاط هایی باید صورت پذیرد؟

آزمایشات منظم جهت بررسی کبد، کلیه و شمارش سلول های خونی

بیمارانی که سابقه حمله قلبی، اختلالات ریتم قلب (ضربان قلب نامنظم) یا بیماری ایسکمیک قلبی (کاهش جریان خون در عروق کرونر) دارند، باید بطور منظم گردش خون و ECG (اندازه گیری فعالیت الکتریکی قلب) خود را بررسی کنند. بیمارانی که سابقه معده درد یا زخم دوازدهه دارند باید به طور دقیق توسط پزشک معالج خود تحت مراقبت باشند. بیماران مبتلا به گلوکوم باید فشار داخل چشم خود را به طور منظم اندازه گیری کنند.

بنابراین مراجعه جهت بررسی های دقیقی که توسط پزشکتان صورت می گیرد، بسیار مهم می باشد.

اطلاعات برای نزدیکان بیمار

توجه به حالت عاطفی بیمار به منظور تعیین علایم اولیه افسردگی بسیار مهم می باشد.

در موارد بسیار نادر، بیماران دوز را به دلخواه خود افزایش می دهند. در صورت مشاهده این مورد، لطفاً با پزشک بیمار تماس بگیرید.

هشدارها

پس از مصرف طولانی مدت ایزیکام® در صورت قطع ناگهانی مصرف دارو، احتمال بروز سندرم محرومیت (سندرم محرومیت بدخیم لوودوپا) وجود دارد. موارد ذیل ممکن است رخ دهد:

·         تب بسیار بالا، اختلالات عاطفی و سفتی عضلانی (که می تواند باعث افزایش سطح سرمی کراتینین فسفاتاز در خون شود)

·         ناتوانی کامل در حرکت به دلیل سفتی عضلانی

هر دو این موارد تهدیدی برای زندگی به حساب می آیند، بنابراین در صورت بروز هر یک از آنها با نزدیکترین پزشک تماس بگیرید.

مصرف همزمان غذاهای پر پروتئین یا داروهای حاوی سولفات آهن با ایزیکام® ممکن است سبب کاهش جذب ایزیکام® در معده و روده شود.

ایزیکام® را همیشه مطابق دستور پزشک مصرف نمایید و در صورت عدم اطمینان با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.

مقدار دوز معمول عبارت است از :

مقدار دوز به شدت بیماری و میزان تحمل شما به ایزیکام® بستگی دارد. پزشک شما مقدار دوز فردی و مدت زمان مصرف آن را برای شما تعیین می کند. شما نباید این دستورات را به دلخواه خود تغییر دهد.

به منظور کاهش عوارض جانبی و رسیدن به درمان موفقیت آمیز، دوز دارو در شروع درمان باید به تدریج افزایش یابد.

برای بیمارانی که قبلا درمان نشده اند، دوز شروع درمان روزی نصف تا یک و نیم قرص ایزیکام® 25/100 میلی گرم (50 تا 150 میلی گرم لوودوپا در ترکیب با 5/12 تا 5/37میلی گرم کربی دوپا) یا روزی نصف تا یک قرص ایزیکام® 25/250 میلی گرم (125 تا 250 میلی گرم لوودوپا در ترکیب با 5/12 تا 25 میلی گرم کربی دوپا) می باشد.

مقدار دوز ممکن است هر سه تا هفت روز، یک قرص ایزیکام® 25/100 میلی گرم (100 میلی گرم لوودوپا و 25 میلی گرم کربی دوپا) یا نصف قرص ایزیکام® 25/250 میلی گرم (125 میلی گرم لوودوپا و 5/12 میلی گرم کربی دوپا) افزایش یابد.

مقدار دوز روزانه عموماً نباید از 7 قرص ایزیکام® 25/100 میلی گرم (700 میلی گرم لوودوپا و 175 میلی گرم کربی دوپا) یا از 4 قرص ایزیکام® 25/250 میلی گرم (1000 میلی گرم لوودوپا و 100 میلی گرم کربی دوپا) تجاوز نماید.

دوز روزانه باید حداقل به 3 تا 4 دوز مجزا تقسیم شود.

در صورت بروز عوارض جانبی، پزشک ممکن است دوز روزانه را موقتاً کاهش دهد. در صورت ضرورت افزایش دوز، این کار باید به آهستگی صورت پذیرد. در صورت بروز تهوع و استفراغ، داروی مناسب (داروهای ضد تهوع نظیر دومپریدون) می تواند تجویز شود.

در صورت تغییر داروی مصرفی از فرآورده ای که تنها حاوی لوودوپا می باشد به ایزیکام® 25/100 میلی گرم یا 25/250 میلی گرم (ترکیب لوودوپا و کربی دوپا)، باید به خاطر داشته باشید که به منظور رسیدن به تاثیر مطلوب با ایزیکام® 25/100 میلی گرم یا 25/250 میلی گرم، تنها نیاز به حدود 20% میزان قبلی لوودوپای مصرفی می باشد. علاوه بر آن، یک دوره 12 ساعته باید در نظر گرفته شود که طی آن شما نباید داروی قبلی یا داروی جدید را مصرف نمایید.

مصرف خوراکی

بهتر است قرص ها را با یک لیوان آب 30 دقیقه قبل از غذا یا 90 دقیقه بعد از غذا میل کنید. سپس چند عدد بیسکویت بخورید.

عکس مطابق بروشور اصلی  

روش دیگر خوردن قرص به این صورت است که اگر برای مثال در بلع قرص مشکل داشتید، می توانید قرص ها را در یک لیوان آب حل کنید. سوسپانسیون را با قاشق چای خوری هم زده و فوراً میل نمایید.

توجه : محلول می تواند از طریق لوله مصرف شود، اگر مصرف دارو به این شکل ضروری باشد، محلول باید دقیقاً پیش از مصرف تهیه شود و لوله بلافاصله بعد از مصرف شستشو داده شود.

جذب ایزیکام® 25/100 میلی گرم یا 25/250 میلی گرم در معده و روده ها در صورت مصرف قرص ها همراه یک وعده غذایی پر پروتئین کاهش می یابد.

قرص های ایزیکام® 25/100 میلی گرم یا 25/250 میلی گرم را می توان با فشار انگشت یا شست بر روی سطح بالای آن به چهار قسمت تقسیم کرد. سطح حک شده پایینی قرص باید بر روی یک سطح صاف قرار گیرد. (مطابق شکل عمل گردد.)

عکس مطابق بروشور اصلی 

مقدار مصرف ایزیکام®

طول مدت درمان را پزشکتان به شما خواهد گفت. ایزیکام® عموماً برای مدت طولانی مصرف می شود( این دارو جایگزین دوپامین می شود که بدن شما آن را بصورت طبیعی تولید می کند). در صورتی که دارو بخوبی تحمل شود، محدودیت خاصی در طول مدت درمان وجود نخواهد داشت.

در صورت مصرف ایزیکام® بیش از مقدار توصیه شده

مصرف اتفاقی و دو برابر دوز ایزیکام® در هر صورت نباید در دوز بعدی شما تاثیر بگذارد یعنی مصرف ایزیکام® را مطابق دستور پزشک ادامه دهید.

در صورت مصرف زیاد قرص، علایمی تحت عنوان عوارض جانبی ممکن است در شما بروز کند. در صورت بروز علایم جدی، به نزدیکترین پزشک مراجعه نمایید.

درمان بر اساس روش های معمول مداوای مصرف بیش از حد داروها، همراه با توجه خاص به عملکرد قلب و عروق صورت می گیرد.

در صورت فراموشی مصرف ایزیکام®

به طور معمول، فراموش کردن یک دوز علایمی را در برندارد. قرص را مطابق برنامه بخورید یعنی به منظور جبران دوز فراموش شده دوز قرص را دو برابر نکنید. با این وجود، به خاطر داشته باشید که ایزیکام® زمانی به طور دقیق و به مقدار کافی اثر خواهد کرد که به طور منظم مصرف شود.

در صورت قطع مصرف ایزیکام®

در صورت بروز عوارض جانبی ناخوشایند، پزشک شما درباره نحوه برخورد با این عوارض یا جایگزین نمودن داروی دیگر جهت درمان با شما صحبت خواهد کرد. از قطع خودسرانه مصرف دارو خودداری نمایید که در غیر اینصورت علایم بعد از مدت کوتاهی مجدداً بروز می نمایند.

چنانچه هر گونه سوالی درباره این دارو داشتید، با پزشک یا داروساز خود صحبت نمایید.

موارد دیگری که باید در نظر گرفته شود

ترشح ماده موثره ایزیکام® در ادرار، بزاق دهان و عرق ممکن است سبب لکه دار شدن لباس گردد که با شستشو از بین نمی رود؛ بنابراین تا زمانی که این لکه ها تازه هستند آنها را بشویید.

مصرف سایر داروها

در صورت مصرف سایر داروها یا در مورد داروهایی که اخیراً مصرف نموده اید از جمله داروهای بدون نسخه با پزشک یا داروساز خود صحبت نمایید.

تاثیر سایر داروها بر عملکرد ایزیکام®

داروهای شبه مورفین (مخدرها)، داروهای خاصی که جهت درمان فشار خون بالا به کار می روند (داروهای کاهنده فشار خون حاوی رزرپین)، فنی توئین (جهت درمان صرع) و داروهای خاصی که سبب تغییرات خلق می شوند (نورولپتیکها)، تاثیر ایزیکام® را کاهش می دهند.

داروهای خاص (مهار کننده های MAO-A نظیر ترانیل سیپرومین) که جهت درمان افسردگی بکار می روند، در صورت ترکیب با ایزیکام® و در بعضی موارد حتی تا دو هفته بعد از قطع این داروها، ممکن است منجر به افزایش خطرناک فشار خون شوند.

مصرف ایزیکام® همراه با سلژیلین، مهار کننده MAO-B، ممکن است تاثیر ایزیکام® را بدون تاثیر بر فشار خون افزایش دهد.

ایزیکام® می تواند همزمان با سایر داروهایی که برای بیماری پارکینسون بکار می روند، مصرف شود اگر چه ممکن است کاهش دوز ایزیکام® یا سایر داروها لازم باشد.

تاثیر ایزیکام® با دوز پایین ویتامین ب 6 مختل نمی شود.

تاثیر ایزیکام® بر اثر سایر داروها

تاثیر سمپاتومیمتیکها با مصرف همزمان ایزیکام® افزایش می یابد که ممکن است کاهش دوز سمپاتومیمتیکها لازم باشد (برای توضیحات بیشتر به بخش 2 " در موارد زیر ایزیکام® را مصرف نکنید" مراجعه نمایید).

توجه : در صورت نیاز به مصرف هالوتان یا سایر موادی که قلب را به آمین های سمپاتومیمتیک حساس می کند، حداقل 8 ساعت قبل از بیهوشی از مصرف ایزیکام® خودداری نمایید، مگر اینکه همزمان تحت درمان با داروهای مخدر باشید.

تاثیر ایزیکام® بر تست های آزمایشگاهی

تست های تشخیصی آزمایشگاهی مختلف که ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند عبارتند از :

·         اندازه گیری کاتکول آمینها، کراتینین، اسید اوریک، گلوکز، آلکالین فسفاتاز، ASAT،  ALAT، LDH و بیلی روبین

·         آزمایشات کتون با استفاده از نوارهای آزمایش ممکن است نتایج مثبت کاذب را به همراه داشته باشد ( به جوش آوردن نمونه ادرار این واکنش را تغییر نمی دهد.)

·         آزمایشات قند ادرار با استفاده از روش گلوکزاکسیداز ممکن است نتیجه منفی کاذب را به همراه داشته باشد.

·         آزمایش کومبس ممکن است نتایج مثبت کاذب را به همراه داشته باشد.

مانند سایر داروها، ایزیکام® نیز می تواند باعث بروز عوارض جانبی شود، اگر چه این شامل همه افراد نمی شود.

اطلاعات شیوع ذیل جهت ارزیابی عوارض جانبی ارائه شده است :

بسیار شایع : این عوارض از هر 10 بیمار، بیش از 1 بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد.

شایع : این عوارض از هر 100 بیمار، بین 1 تا 10 بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد.

غیر شایع: این عوارض از هر 1000 بیمار، بین 1 تا 10 بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد.

نادر: این عوارض از هر 10000 بیمار، بین 1 تا 10 بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد.

بسیار نادر : این عوارض از هر 10000 بیمار، کمتر از 1 بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد.

ناشناخته : میزان شیوع از اطلاعات موجود قابل تخمین نمیباشد.

عوارض جانبی که ممکن است در شما بروز نماید

تسلیم شدن در برابر تمایل به انجام کاری که ممکن است ضرر داشته باشد و شامل موارد زیر می باشد :

·         نمایل شدید به قمار بیش از اندازه علیرغم عواقب جدی شخصی یا خانوادگی

·         تغییر یا افزایش تمایلات جنسی و رفتاری که موجب نگرانی شما یا دیگران می شود نظیر افزایش میل جنسی

·         خرید یا ولخرجی های بیش از حد و غیر قابل کنترل

·         پرخوری (خوردن مقدار زیاد غذا در مدت زمان کوتاه) یا خوردن افراطی (خوردن مقدار زیاد غذا بیش از حد نرمال و بیش از نیاز جهت برطرف نمودن گرسنگی )

در صورت بروز هر یک از این رفتارها با پزشک خود صحبت نمایید؛ او درباره شیوه های درمان یا کاهش این علایم با شما صحبت خواهد کرد.

عوارض جانبی بسیار شایع

·         تهوع، استفراغ و کاهش اشتها، به ویژه در شروع درمان

·         اختلالات روانی از قبیل بی قراری و اضطراب، اختلالات خواب و خواب آلودگی بویژه اگر چنین نشانه هایی در سابقه بیمار وجود داشته باشد.

عوارض جانبی شایع

·         تاری دید، خواب آلودگی، خستگی، طعم فلزی در دهان، گیجی (dizziness)، پدیده on-off (تغییرات در تحرک)

·         اختلال ادراک، توهم و افسردگی پاتولوژیک (علایم سایکوتیک با منشا خارجی از قبیل توهم، افکار توهم آمیز و افسردگی) که به ویژه بعد از درمان طولانی مدت در بیماری پیشرفته می تواند اتفاق بیفتد. این موارد با حرکات غیر ارادی و حرکاتی نظیر پرش های عضلانی و اسپاسم پلک چشم (هیپرکینزیای dystonic و Choreoathetotic) نیز همراه می باشد که برخی از این علایم را می توان با کاهش دوز کم کرد.

عوارض جانبی غیر شایع

افت بیش از حد فشار خون همراه با مشکلات گردش خون( اختلال در گردش خون و  افت فشار خون وضعیتی)، ضربان قلب نامنظم (آریتمی قلبی)، احساس داغی و تپش قلب، زخم دوازدهه، فشار خون بالا، التهاب وریدی، درد قفسه سینه، سختی در تنفس، احساس گز گز (احساس عجیبی در اعضای بدن از قبیل درد، سوزن سوزن شدن یا بی حسی)، انقباض در عضلات و لرزش به ویژه در دست ها و  انگشتان (لرزش های شدید)

عوارض جانبی نادر

ریزش مو، سندرم Dopamine dysregulation یا علایم افزایش خود سرانه دوز

عوارض جانبی بسیار نادر

آنمی همولیتیک (کاهش گلبولهای قرمز خون ناشی از کاهش عمر این سلول ها)، خونریزی دستگاه گوارش، تغییرات پوستی از نوع اسکلرودرما (یک بیماری پوستی)، خستگی مفرط روزانه و حملات خواب

در صورت تشدید هر یک از این عوارض، با پزشک خود صحبت کنید. چنانچه به عوارض جانبی برخورد کردید که در این برگه راهنما به آن اشاره نشده، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

در صورت بروز عوارض جانبی شما چه کاری باید انجام دهید

در صورت بروز عوارض جانبی ناخوشایند، لطفا با پزشک خود درباره راههای ممکن مبارزه با آنها صحبت کنید.

علایم شایع که در شروع درمان اتفاق میفتد (کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، اختلالات چشایی) را می توان با کاهش یا افزایش دوز روزانه کنترل نمود و در صورت لزوم می توان از داروهای مناسب برای تهوع و استفراغ استفاده کرد (داروهای ضد تهوع).