- از آنجائیکه مطالعات دقیق و کنترل شده ایی در مورد اثر این دارو در زمان بارداری انجام نشده است، مصرف آن در دوران بارداری توصیه نمیگردد.

- زالپلون به مقدار کم در شیر مادر ترشح میگردد ولی بدلیل اینکه اثر این دارو بر روی نوزاد ناشناخته است، مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمیگردد.

-        استفاده از کپسول زالپلون حتما باید بلافاصله قبل از خواب صورت گیرد، در صورتیکه در زمان بیداری مصرف شود باعث بروز عوارضی چون اختلال حافظه، توهم و سرگیجه میگردد.

-        مصرف بلند مدت داروهای خواب آور در سالمندان باعث بروز اختلالات حرکتی و هوشیاری میگردد. توصیه میشود کمترین دوز مصرفی برای سالمندان تجویز شده و این افراد در تمام طول مصرف تحت نظر پزشک باشند.

-        دربیمارانی که دچار بیماریی هستند که بر متابولیسم و پاسخهای همودینامیکی موثر است،  مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد.

-  مصرف این دارو باعث خواب آلودگی میگردد که ممکن است تا روز بعد ادامه یابد لذا ضمن درمان از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، بپرهیزید.

-        در صورتیکه بیمار دچار عارضه های تنفسی میباشد، تجویز این دارو باید با احتیاط صورت گیرد .

-        در بیماران کلیوی و بیمارانی که دچار اختلالات کبدی هستند، تجویز این دارو باید با احتیاط صورت گیرد.

-        در بیمارانی که دچار افسردگی هستند، بدلیل احتمال به خودکشی، با احتیاط تجویز گردد.

-        دارو را دور از دسترس اطفال قرار دهید.

-        در صورت اتمام تاریخ مصرف، دارو را دور بریزید.

مقدار مصرف هر دارو توسط پزشک تعیین می گردد اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح ذیل است:

-        مقدار مصرف این دارو برای بزرگسالان 10 میلی گرم میباشد که توصیه میگردد برای افراد با وزن پایین دوز 5 میلی گرم تجویز گردد.

-        حداکثر دوز مصرفی 20 میلی گرم میباشد.

-        در سالمندان و افرادی که از لحاظ جسمی ناتوان هستند مقدار 5 میلی گرم توصیه میگردد. تجویز دوز 10میلی گرم و بالاتر برای این افراد توصیه نمیگردد.

-        اثر بخشی این دارو در کودکان به اثبات نرسیده است.

-        مصرف کپسول زالپلون بلافاصله قبل از خواب باید انجام گیرد.

-  مشکلات کلیوی:

در بیمارانی که دچار مشکلات کلیوی ملایم و معتدل هستند نیازی به تنظیم دوز دارو نمیباشد. اثر بخشی این دارو در بیمارانی که از مشکلات شدید کلیوی رنج میبرند مورد مطالعه قرار نگرفته است.

-   اختلالات کبدی:

در بیمارانی که دچار اختلالات کبدی ملایم و معتدل هستند دوز مصرفی باید 5 میلی گرم باشد. این دارو برای بیماران با اختلالات شدید کبدی توصیه نمیگردد.

 مصرف همزمان زالپلون با داروهای ذیل توصیه نمیگردد:

·       داروهایی محرک سیستم اعصاب مرکزی (الکل، امیپیرامین، تیوریدازین و پرومتازین)

·       داروهای افزاینده CYP3A4 ( ریفامپین)

·       داروهای مهارکننده  ) CYP3A4اریترومایسین و کتوکونازول)

·       داروهای مهار کننده آلدهاید اکسیداز (دیفن هیدرامین)

·       داروهای مهار کننده همزمان CYP3A4 و آلدهاید اکسیداز (سایمتیدین)

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود.اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمیشوده در صورت بروز عوارض زیر به پزشک مراجعه نمائید:

·       در خواب راه رفتن، کم شدن حافظه، اضطراب، سختی در تنفس، تهوع و استفراغ

عوارضی که در صورت ادامه نیاز به توجهات پزشکی دارند:
عوارض شایع: گیجی، سر درد، درد عضلانی، تهوع
عوارض نادر: درد شکمی، کاهش حافظه، آرتریت، خستگی و ضعف غیر طبیعی، مشکلات تنفسی، مشکلات بینایی، یبوست، سوء هاضمه، عدم تمرکز، خشکی دهان، درد قاعدگی، تب، تغییرات شنوایی، تغییر در سیستم ماهیچه ها، تغییر در اعصاب، میگرن، راش، خشکی و خارش های پوستی، لرزش
عوارض بسیار نادر: بی اشتهایی، درد پشت، سینه و گوش ها، احساس کرختی و کسالت، تغییرات بویایی، ادم محیطی، افزایش وزن سریع و حساسیت نور

 عوارضی که در صورت قطع مصرف دیده میشوند: معده درد، گرفتگی عضلانی، استفراغ، تعرق، لرز و بیخوابی

پس از قطع مصرف دارو عوارض مذکور معمولا خود به خود پس از یک یا دو شب برطرف میگردد.

مسمومیت:

 درصورت مصرف اتفاقي بيش از مقادير توصيه شده سريعاً به پزشك يا مراكز درماني مراجعه نمائيد.

-        علائم مسمومیت با زالپلون عبارتند از: سرگیجه، سردرگمی، رخوت

-        علایم مسمویت حاد با زالپلون عبارتند از: بیقراری، کاهش فشار خون، افت تنفسی، کما

در صورت مسمومیت با این دارو باید شست و شوی معده  انجام گیرد (در مطالعه بر روی حیوانات فلومازنیل بعنوان سم زدای این دارو استفاده میگردد ولی صحت عملکرد این دارو در انسانها هنوز به اثبات نرسیده است). افرادی که دچار مسمومیت زالپلون می شوند باید پس از درمان مسمومیت، تحت درمان مشاوره روانی قرار بگیرند.