اگرچه مطالعاتی بر روی انسان صورت نگرفته است ولی برخی مطالعات انجام شده بر روی حیوانات نشان داده است که وقتی باکلوفن با مقادیری چند برابر مقدار مصرف انسان تجویز شود، شانس بروز اتفاقاتی نظیر پیشرفت ناقص و کند استخوان ها و کاهش وزن جنین افزایش یابد.
باکلوفن در شیر مادر ترشح می شود با این حال اطلاعات کافی در خصوص بروز مشکلات در انسان وجود ندارد.
- اگر یک نوبت مصرف دارو را فراوموش کردید در صورتی که طی یک ساعت آن را بیاد بیاورید هرچه زود تر دارو را مصرف نمایید در غیر اینصورت آن را مصرف نکرده و مقدار مصرف بعدی را دو برابر نکنید.
- از مصرف الکل و فرآورده های حاوی الکل و هم چنین داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی در طول مصرف این دارو اجتناب نمایید.
- این دارو ممکن است غلظت قند خون را در بیماران دیابتی افزایش دهد.
- این دارو ممکن است سبب بروز خواب آلودگی، سرگیجه، اختلالات بینایی یا اختلال در جهت یابی شود لذا ضمن درمان از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
- مصرف دارو در سالمندان با احتیاط صورت گیرد (بدلیل مستعد بودن افراد مسن به مسمویت سیستم اعصاب مرکزی، احتمال وقوع اختلالات کلیوی در این افراد افزایش می یابد).
- ایمنی اثر بخشی این دارو در کودکان زیر 12 سال هنوز به اثبات نرسیده است.
- مصرف دارو در بیماران کلیوی با احتیاط صورت گیرد.
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می نماید، اما مقدار مصرف معمول باکلوفن به شرح زیر است:
بزرگسالان:
مقدار مصرف این دارو 5 میلی گرم 3 بار در روز آغاز می شود و هر 3 روز 5 میلی گرم به دوز مصرفی اضافه می گردد تا به اثر مطلوب برسد.
حداکثر میزان مصرف در بزرگسالان 80 میلی گرم روزانه است.
کودکان:
ایمنی و اثربخشی این دارو در کوکان به اثبات نرسیده است.
در صورت استفاده از سایر داروها حتما پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف همزمان باکلوفن با داروهای زیر توصیه نمی گردد:
· داروهای ضد افسردگی و سه حلقه ای
· داروهای خوراکی ضد دیابت و انسولین
· داروهای پایین آورنده فشار خون
· لوودوپا وکربی دوپا
· بازدارننده های منوآمین اکسیداز
· بلاکرهای عصبی-عضلانی
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.
· عوارض نادری که نیاز به توجه پزشکی دارند: تیره و یا خون آلود شدن ادرار، درد قفسه سینه، مسمومیت سیستم اعصاب مرکزی، درماتیتیس، آلرژی، سیست تخمدان، سنکوپ
· عوارضی که در صورت تداوم نیاز به توجه پزشکی دارند:
عوارض شایع: گیجی، خواب آلودگی، ضعف بدنی و عضلانی، تهوع
موارد نادر و شیوع کمتر: تیره شدن ادرار، درد قفسه سینه، درماتیت آلرژیک، کیست تخمدانی، سنکوپ، لرزش، مشکلات خواب، یبوست، مشکلات دفع ادرار، کاهش اشتها، مشکلات گوارشی، کاهش فشار خون، مشکلات ناتوانی جنسی در آقایان، گرفتگی بینی
· عوارضی که در صورت مشاهده مصرف دارو باید متوقف گردد: تشنج، توهم (دیداری یا شنیداری)، افزایش گرفتگی عضلانی، تغییر در مود و روان، بیقراری و عصبی بودن غیر عادی
مسمومیت:
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر سریعا به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه شود. علایم مسمومیت با باکلوفن عبارتند از:
سمیت CNS (تاری دید و دوبینی، تشنج) میوز، میدریاز، ضعف شدید عضلانی، دپرسیون تنفسی،استفراغ
در صورت مسمومیت با این دارو باید شست و شوی معده یا درمان با آتروپین انجام گیرد. افرادی که دچار مسمومیت باکلوفن می شوند باید پس از درمان مسمومیت، تحت درمان مشاوره روانی قرار بگیرند.
· در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد، دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.
· دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
· تا موقع مصرف، دارو را درون جعبه نگهداري نماييد.
· دارو را از بسته بندي اصلي خود خارج نكنيد.
باکلوفن در درمان اسپاسم و گرفتگی عضله کاربرد دارد. باکلوفن برای از بین بردن علایم و نشانه های اسپاسم ناشی از MS، بیماری ها و یا جراحات نخاعی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو خصوصا برای گرفتگی های عضلانی و درد همراه با آن، تشنج عضلانی و سفتی عضلانی کاربرد دارد. باکلوفن می تواند برای بهبود عملکرد روده و مثانه در برخی از بیماران دچار جراحات و ضایعات نخاعی به کار رود.
از باکلوفن برای کاهش تعداد و شدت حملات نورآلژی تریژمینال برای بیمارانی که تحمل پذیرش داروی کاربامازپین را ندارند و یا به آن مقاوم شده اند، استفاده می گردد.