اگرچه مطالعاتی بر روی انسان صورت نگرفته است ولی برخی مطالعات انجام شده بر روی حیوانات نشان داده است که وقتی فوروزماید با مقادیری چند برابر مقدار مصرف انسان تجویز شود، شانس بروز اتفاقاتی نظیر سقط جنین و فوت مادر باردار افزایش می یابد.
این دارو در زمان بارداری تنها زمانی تجویز میگردد که فوايد مصرف دارو در برابر مضرات آن توسط پزشک معالج سنجيده شود. (مانیتورینگ مادر باردار باید در طول بارداری انجام گیرد)
فوروزماید در شیر مادر ترشح می شود و در صورت تجویز برای دوران شیردهی حتما باید مراقبتهای لازم صورت گیرد.
- بیمار باید مرتبا توسط پزشک ویزیت گردد تا از پیشرفت درمان با این دارو اطمینان حاصل گردد.
- جهت پیشگیری از دهیدراته شدن بدن، در صورت بروز علائمی چون تهوع، استفراغ و اسهال حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- به دلیل بروز هیپوکالمی، احتیاطات کامل در مورد تامین پتاسیم در رژیم غذایی بیمار باید توسط پزشک صورت گیرد.
- انجام هر گونه جراحی با احتیاط صورت گیرد.
- مصرف دارو در بیماران دیابتی با احتیاط صورت گیرد (این دارو ممکن است غلظت قند خون را در بیماران دیابتی افزایش دهد).
- این دارو ممکن است باعث افت فشارخون وضعیتی گردد که به همین دلیل پیشنهاد میگردد تغییر وضعیت بیمار ( از خوابیده به نشسته و از نشسته به ایستاده) به آرامی صورت گیرد.
- در نوزادان با احتیاط مصرف گردد.
- از در معرض آفتاب قرار گرفتن پرهیز نمائید. در مدت مصرف دارواز قرارگرفتن در معرض آفتاب خودداری نمائید.
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری کنید .
- ازمصرف داروهای تاریخ گذشته خود داری نمائید
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می نماید، اما مقدار مصرف معمول فوروزماید به شرح زیر است:
1. درمان ورم (ادم):
· بزرگسالان: دوز آغازین 20 تا 80 میلی گرم به صورت تک دوز میباشد که این مقدار بعد از 6 تا 8 ساعت میتواند مجددا تکرار گردد تا زمانیکه نتیجه مطلوب حاصل شود بعد از اینکه دوز مناسب دارو تعیین شد، دوز آغازین 20 تا 80 میلی گرم به صورت تک دوز است که بعد از گذشت 6 تا 8 ساعت دوز مصرفی میتواند به مقدار 20 تا 40 میلی گرم افزایش یابد تا زمانیکه نتیجه مطلوب حاصل گردد .
· مقدار تجویزی میتواند به صورت تک دوز روزانه و یا بصورت منقسم (دو یا سه دوز) یک روز در میان مصرف گردد. همچنین میتوان این دارو را یکبار در روز درطی یا به مدت چهار روز مداوم مصرف کرد.
حداکثر دوز مصرفی روزانه 600 میلی گرم میباشد (در موارد نارسایی کلیوی مزمن حداکثر دوز تجویزی، 4 گرم در روز میباشد)
· کودکان: دوز آغازین برای کودکان 2 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن به صورت تک دوز میباشد. بعد از 6 تا 8 ساعت (در نوزادان این زمان افزایش میابد) امکان افزایش دوز مصرفی به مقدار 1 تا 2 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن میباشد تا زمانیکه نتیجه مطلوب حاصل گردد. تجویز دوز بیشتر از 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن کودک پیشنهاد نمیگردد (در موارد سندرم های کلیوی ممکن است نیاز به مقدار 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن کودک باشد).
2. درمان فشار خون:
· بزرگسالان: دوز آغازین فوروزماید 80 میلی گرم به صورت یک دوز 40 میلی گرم دوبار در روز میباشد. تعدیل دوز بر اساس پاسخ بیولوژیکی بیمار صورت میگیرد.
· سالمندان: به طور کلی سالمندان به دوز تجویزی این دارو برای بزرگسالان حساستر میباشند.
اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید در صورتی که طی یک ساعت آن را بیاد آوردید هرچه زود تر دارو را مصرف نمایید در غیر اینصورت آن را مصرف نکرده و مقدار مصرف بعدی را دو برابر نکنید.
در صورت استفاده از سایر داروها حتما پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف همزمان فوروزوماید با داروهای زیر توصیه نمی گردد:
سایر داروهای کاهنده فشار خون، آمیودارون، آمفوتریسینB وریدی، داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین، داروهای ضد انعقاد خون (کومارین، وارفارین،مشتقات اینداندیون،هپارین ، استرپتوکیناز و یوروکیناز)، داروهای خوارکی درمان دیابت، انسولین، داروهای ضد التهابی (غیر استروئیدی بخصوص ایندومتاسین)، دیجیتالیس گلیکوزاید، داروهایی که عامل هیپوکالمی هستند، لیتیم، داروهایی که سمیت کلیوی و یا شنوایی ایجاد میکنند، داروهای مسدود کننده اعصاب حرکتی، سمپاتومیمتیکها، وپروبنسید.
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.
عوارض جانبی فوروزوماید به شرح ذیل میباشد:
· عوارضی که نیاز به توجه پزشک دارند: واکنشهای آلرژیک راش پوستی، وجود خون در ادرار،در فرم تزریقی برهم خوردن تعادل الکترولیتها، خونریزی دستگاه گوارش در صورت مصرف فرم تزریقی، نقرس، اختلالات کبدی، لوکوپنیا، کاهش گرانولوسیت خون گلوبولهای سفید خون (آگرانولوسیتها)، سمیت شنوایی در بیمارانی که مشکلات کلیوی دارند و یا فرم تزریقی دارو را مصرف میکنند اتفاق می افتد، عفونت التهاب و تورم پانکراس، ترومبوسیتوپنی و زردبینی
· عوارضی که در صورت تداوم نیاز به توجه پزشک دارند: تاری دید، درد قفسه سینه، گیجی، اسهال، سردرد، افزایش حساسیت پوستی به آفتاب، حساسیتهای موضعی، بی اشتهایی، عصبانیت، افت فشارخون وضعیتی، زود انزالی، درد و گرفتگی معده
مسمومیت:
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر سریعا به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه شود. علایم مسمومیت با فوروزماید عبارتند از:
دهیدراته شدن بدن، کاهش حجم خون، افت فشارخون، عدم تعادل الکترولیتها ،هیپوکالمی، آلکالوز هیپوکلرمی و افزایش فعالیت دیورتیکی
در صورت مسمومیت با این دارو باید جایگزینی مایعات و الکترولیتهای بدن صورت گرفته و فشار خون، سطح دی اکسید کربن و مقدار الکترولیتها مرتبا مورد بررسی قرار بگیرند. در صورتیکه بیمار مشکلات دفع ادراری داشته باشد باید مثانه بوسیله سند تخلیه گردد.در صورت وجود مشکلات دفع ادراری یا گرفتگی مجاری ادراری باید تخلیه کامل مثانه صورت گیرد.
· در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد، دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.
· دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
· جهت جلوگیری از در معرض نور بودن دارو جهت محافظت در برابر نور، تا پایان مصرف، دارو را درون جعبه نگهداري نماييد.
قبل از مصرف دارو، موارد زیر را به اطلاع پزشک خود رسانیده و با او مشورت نمایید:
- چنانچه نسبت به این دارو و یا سایر مواد حساسیت دارید.
- چنانچه نسبت به داروهای گروه سولفانامید حساسیت دارید.
- چنانچه در دوران بارداری و شیردهی هستید.
- چنانچه دچار نارسایی حاد کلیوی، نارسایی کبدی، مشکلات شنوایی، التهاب و تورم پانکراس هستید.
- چنانچه به بیماری دیابت و یا نقرس مبتلا هستید.
- چنانچه دچار احتباس ادراری (کاهش حجم ادرار و یا بی ادراری) هستید.
- چنانچه پیشینه بیماری لوپوس اریتماتوس در خانواده دارید.