مطالعات بارداری در انسان انجام نشده است. در آزمایش روی حیوانات مصرف مقادیر زیاد سبب مشکلاتی در جنین شده است. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) این دارو را از لحاظ مصرف در دوران بارداری در گروه (C ) طبقه بندی نموده است.

ترشح به شیر مادر اثبات نشده ولی با توجه به عوارض جدی کارویمود ® برای شیرخواران توصیه شده مادرانی که این دارو را مصرف می کنند به کودک خود شیر ندهند.

- معاینه منظم توسط پزشک برای پیشرفت درمان و در صورت نیاز به تنظیم مقدار دوز مصرفی ضروری است. - همزمان با این دارو هیچ داروی دیگری را بدون مشورت پزشک مصرف نکنید. - این دارو ممکن است باعث گیجی، احساس سبکی در سر یا غش شود، لذا از رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید. - احساس گیجی یا سبکی در سر یا غش کردن هنگام برخاستن سریع از حالت نشسته یا خوابیده نیز ممکن است بروز کند. بنابراین هنگام تغییر وضعیت به آرامی حرکت کنید. - در صورت بروز غش یا گیجی با پزشک مشورت کنید تا در صورت نیاز مقدار دوز دارو مجدداً تنظیم گردد. - قبل از هرگونه عمل جراحی حتی اعمال جراحی دندانپزشکی پزشک معالج خود را از مصرف این دارو آگاه سازید. - چنانچه مبتلا به دیابت هستید توجه کنید این دارو مقدار قند خون را تغییر می دهد همچنین ممکن است عوارض کم شدن بیش از حد خون مانند ضربان تند قلب را پنهان نماید. لذا چنانچه چنین مشکلاتی را قبلاً داشته اید با پزشک خود مشورت کنید. - برای بیماران مبتلا به نارسایی احتمالی قلب، چنانچه پس از مصرف دارو افزایش وزن داشتید یا علائم کوتاه شدن تنفس (نفس نفس زدن) شما بیشتر شده است با پزشک مشورت کنید. - بیمارانی که لنز تماسی مصرف می کنند: کارویمود ® ممکن است اشک چشم را کم کند. لذا چنانچه خشکی در چشم را احساس کردید با پزشک مشورت کنید. - مصرف این دارو ممکن است باعث جواب اشتباه در تست های آزمایشگاهی از قبیل سطح بیلی روبین، کراتینین، کلوگز و پروترومبین شود.

مقدار مصرف هر دارو را با پزشک معین می نماید. اما مقدار مصرف معمول دارو به شرح ذیل است:

دوز معمول بزرگسالان:

نارسایی احتقانی قلب: دوز اولیه 125/3 میلیگرم دو بار در روز است که می باید با غذا خورده شود تا خطر بروز افت فشار خون کاهش یابد. در صورت تحمل مناسب مقدار دوز مصرفی دارو پس از دو هفته دو برابر شده و به 25/ 6 میلیگرم دو بار در روز افزایش می یابد. سپس به تدریج با فواصل حداقل دو هفته به حداکثر دوز قابل تحمل توسط بیمار افزایش می یابد بیمار می باید دو تا سه ساعت بعد از مصرف دوز اولیه و پس از هر نوبت افزایش مقدار دارو تحت کنترل باشد، به خصوص علائم سرگیجه و احساس سبکی در سر کنترل شود.

درمان فشار خون بالا: دوز اولیه 25/ 6 میلیگرم دوبار در روز که بعد از یک تا دو هفته به 5/ 12 میلیگرم دوبار در روز بسته به تحمل بیمار افزایش می یابد. در صورت عدم کنترل فشار خون بعد از یک تا دو هفته می توان دوز را تا 25 میلیگرم دوبار در روز افزایش داد.

نقص عملکرد بطن چپ و انفارکتوس قلبی: با 25/ 6 میلیگرم دوبار در روز شروع و پس از سه تا ده روز بسته به تحمل بیمار تا 5/ 12 میلیگرم دوبار در روز و نهایتاً تا 25 میلیگرم دو بار در روز می توان افزایش داد.

دوز معمول کودکان:

تجویز و مقدار دوز مصرفی دارو توسط پزشک معین می گردد.

-    اگر نوبت مصرف دارو را فراموش کردید. به محض به یاد آوردن آن را میل نمایید. چنانچه نوبت مصرف دوز بعدی نزدیک است. از خوردن نوبت فراموش شده خودداری نمایید و مصرف نوبت های بعد را مطابق برنامه قبلی ادامه دهید.

-    هرگز دو نوبت مصرف دارو را یک جا مصرف نکنید.

-    این دارو را همراه غذا میل نمایید.

در صورت استفاده از سایر داروها حتماً پزشک خود را مطلع سازید:

- داروهای درمان دیابت، سولفونیل اوره ها و انسولین: کارویمود ® ممکن است باعث کاهش بیش از حد قند خون شود.

(اندازه گیری سطح قند خون در صورت مصرف همزمان انسولین و سولفونیل اوره ها با کارویمود ® لازم است.)

- بلوک کننده های کانال کلسیم به خصوص دیلتیازم و وراپامیل (کارویمود ® عوارض جانبی این داروها را تشدید
می کند. الکتروکاردیوگرام و اندازه گیری فشار خون در صورت مصرف همزمان این داروها لازم است).

-    داروهای بیهوشی مانند: سیکلوپروپان، اتر، تری کلرواتیلن.

-    داروهای افزایش دهنده آنزیم های کبدی سیتوکروم P450: ریفامپین

- داروهای کاهش دهنده آنزیم های کبدی سیتوکروم P450: سایمیتدین، فلوکستین، پروپافنون، پاروکستین، کینیدین

- کاتکول آمین ها مثل مهار کننده های مونوآمین اکسیداز، رزرپین

- کلوئیدین: مصرف همزمان باعث کاهش بیشتر فشار خون و کاهش سرعت ضربان قلب می شود.

- سیکلوسپورین

- دیگوکسین در صورت مصرف همزمان اندازه گیری سطح سرمی دیگوکسین لازم است.

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود. اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود .

·   عوارضی که در صورت بروز، نیاز به توجهات پزشکی دارند:

با شیوع بیشتر: آلرژی، درد در قفسه سینه، سرگیجه، سبکی در سر، غش کردن، درد (در بیماران مبتلا به CHF)، دیس پنه (کوتاهی تنفس)، آهسته شدن ضربان قلب، ورم عمومی، ورم پاها و زانو و ساق، افزایش وزن، افت فشار خون، سنکوپ.

با شیوع کمتر: تب، هماتوری (مشاهده خون در ادرار و مدفوع)، آسیب کبدی، افسردگی، ترومبوسیتوپنی (خونریزی یا کبودی غیر معمول)، اضطراب، عرق سرد، کما، گیجی، سرفه، خشکی دهان، خستگی، دیابت ملیتوس.

·      عوارضی که در صورت تداوم یا مزاحمت برای بیمار نیاز به توجهات پزشکی دارند:

با شیوع بیشتر: درد پشت، اسهال، ضعف، مورمور شدن.

با شیوع کمتر: درد شکم، درد مفاصل، تاری دید، سردرد، بیخوابی، کاهش ترشح و اشک (خشکی چشم)، درد عضلات، تهوع، استفراغ، فارنژیت، رینیت، افزایش تعریق، دست و پای سرد، اشکال در حرکت، کم شدن توانایی جنسی، مشاهده گلوکز در ادرار.

مسمومیت با دوزهای بیش از مقدار توصیه شده: در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده سریعاً به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه نمایید.