مطالعات کافی و کنترل شده ای در مورد استفاده مداسین^® در زنان باردار صورت نگرفته است. گزارشاتی مبنی بر احتمال بروز اثرات زیان بار تراتوژنیک ناشی از مصرف این دارو در جنین انسان وجود دارد. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) این دارو را از لحاظ مصرف در دوران بارداری در گروه (D) طبقه بندی نموده است. 

مداسین® در شیر ترشح می شود ولی عوارضی به دنبال مصرف این دارو در 6 ماهه اول زندگی نوزادان شیرخوار، با دوزهای معمول دیده نشده است.

-          مصرف در کودکان و سالمندان با احتیاط صورت گیرد.

-          به هنگام استفاده از این دارو به دلیل احتمال لکوپنی و ترومبوسیتوپنی هر نوع عملیات دندانپزشکی با احتیاط صورت گیرد.

-          در صورت بروز ضعف، کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، کاهش مقدار مصرف دارو توصیه می شود.

-          اختلالات کار کبد و کلیه (به غیر از موارد خاص، در صورتیکه هر یک از دو مشکل یاد شده وجود داشت، از مداسین^® نباید استفاده کرد).

-          در صورت وجود هر یک از مشکلات پزشکی زیر، ضروری است فواید تجویز در مقابل مضرات آن توسط پزشک ارزیابی شود: اعتیاد به الکل، اختلالات خونی، مشکلات قلبی، بیماری های گوارشی، سابقه حساسیت به مداسین^® 

-          در خصوص بیماران نقرسی تحت درمان با مداسین^® تحت نظر گرفتن آنها و انجام آزمایشات دوره ای به ویژه تست کامل شمارش گلبولهای خونی توسط پزشک امری حائز اهمیت می باشد.

-          این دارو ممکن است باعث تداخل با آزمایشات کلینیکی ذیل شود :

17- هیدروکسی کورتیکواستروئید در ادرار، تعداد پلاکت، غلظت های سرمی آلکالین فسفاتاز و آسپارتات آمینوترانسفراز (SGOT یا AST) و آزمون تشخیص RBC و هموگلوبین در ادرار ( ممکن است پاسخ مثبت کاذب ایجاد شود.)

مقدار مصرف هر دارو را پزشک معین می نماید، اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:

دوز معمول بزرگسالان:

حملات نقرسی : برای پیشگیری در ابتدا 5/0 میلیگرم یک بار در روز و در صورت نیاز می توان مقدار فوق را تا دو بار و به ندرت تا سه بار در روز افزایش داد، ولی در موارد خفیف بیماری، تک دوز این دارو به صورت یک تا چهار بار در هفته موثر است.

تخفیف حملات نقرسی : ابتدا 5/0  تا 1 میلیگرم و سپس 5/0  میلیگرم هر یک یا دو ساعت مصرف می شود تا درد تخفیف یابد یا تهوع، استفراغ یا اسهال بروز کند، یا مقدار 6 میلیگرم مصرف شده باشد.

کاهش حملات حاد تب مدیترانه ای خانوادگی و آمیلوئیدوز : برای پیشگیری ابتدا 5/0  میلیگرم در روز و سپس حداکثر 2  میلیگرم در روز و طی دوزهای منقسم قابل تجویز است.

درمان حملات حاد : 6/0 میلیگرم هر ساعت برای 4 دوز، سپس هر 2 ساعت برای 2 دوز اضافی در روز اول، سپس 2/1میلیگرم هر 12 ساعت برای 2 روز بعد.

دوز معمول کودکان :

تب مدیترانه ای خانوادگی :

-          در کودکان کمتر از 5 سال : 5/0 میلیگرم یک بار در روز.

-          در کودکان 5 ساله و یا بزرگتر : 5/0 میلیگرم دو بار در روز .

-          در موارد دیگر سلامت و اثر بخشی آن در کودکان اثبات نشده است.

در صورت استفاده از سایر داروها حتماً پزشک خود را مطلع سازید.

-          در مصرف همزمان الکل، خصوصاً در افراد دچار اعتیاد به الکل خطر سمیت گوارشی ازدیاد پیدا کرده و به دلیل آنکه الکل اسید اوریک خون را زیاد می کند، اثر درمانی مداسین^® کاسته می شود.

-           داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDS) خصوصاً فنیل بوتازون: مصرف همزمان این داروها باعث لکوپنی و ترومبوسیتوپنی می شود و باعث احتمال خونریزی دستگاه گوارش می شود.

-           داروهای ضد سرطان باعث افزایش اسید اوریک خون و کاهش اثر درمانی مداسین^® می شود.

-           داروهای ضد انعقاد.

-           داروهای سرکوب کننده فعالیت مغز استخوان و رادیوتراپی.

-           ویتامین B12، جذب این ویتامین توسط مداسین^® کاهش پیدا می کند.

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود، اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صوت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.

·      عوارضی که در صورت وقوع نیاز به توجهات و رسیدگی های پزشکی دارند، عبارتند از:

واکنشهای حساسیت زایی شدید پوستی مثل کهیر، بثورات جلدی، کهیر غول آسا (آنژیوادم، به صورت تورم در ناحیه صورت، چشم، پلک ها، لب ها و ... )

در مصرف طولانی مدت، سرکوب فعالیت مغز استخوان همراه با آگرانولوسیتوز (تب همراه با لرز یا بدون لرز، زخم، لکه های سفید در لبها یا دهان و گلودرد)، ترومبوسیتوپنی (خونریزی زیر جلدی یا خون در مدفوع و ادرار، لکه های قرمز روی پوست)، کم خونی از نوع آپلاستیک (خستگی و ضعف، سردرد و اشکال در تنفس و ...) میوپاتی (ضعف عضلانی)، نوروپاتی (بی حسی در انگشت های دست و پا)، دیده شده است.

·      عوارضی که در صورت تداوم یا مزاحمت، نیاز به رسیدگی دارند:

سمیت گوارشی (اسهال، تهوع، استفراغ، درد معده و ... ) ، کاهش اشتها، ریزش موقتی موی سر (3 تا 12 هفته پس از قطع مصرف، رشد مجدد موها آغاز می گردد.)

مسمومیت با دوزهای بیش از مقدار توصیه شده : در صورت مصرف اتفاقی دوزهای بیش از مقدار توصیه شده سریعاً به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه نمایید. متاسفأنه امکان جداسازی کامل دوزهای غیر سمی و کشنده وجود ندارد.

در صورت بروز اسهال، تهوع، استفراغ یا درد معده که سه ساعت یا بیشتر پس از قطع مصرف دارو ادامه داشته باشد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.