گرچه مشخص شده است که استامینوفن از جفت عبور می کند ولی مدارکی دال بر بروز عوارض در انسان بدست نیامده است.

مدارکی دال بر بروز مشکلات در انسان وجود ندارد. گرچه این دارو در شیر ترشح می شود ولی نه استامینوفن و نه متابولیتهای آن در ادرار نوزادان شیرخوار یافت نگردیده است.

1-      در هر یک از حالات پزشکی زیر لازم است سود و زیان دارو قبل از تجویز توسط پزشک ارزیابی شود:

-          الکلیسم

-          بیماری کبدی

-          هپاتیت ویروسی

-          فنیل کتونوری

-          نقص کلیوی

-          حساسیت به استامینوفن یا آسپارتام

2-      لازم است در صورت ضرورت به درمان طولانی مدت، بطور مرتب و دوره ای توسط پزشکتان مورد معاینه قرار گیرید.

3-      از مصرف سالیسیلات ها یا ضد التهاب های غیر استروئیدی با این دارو خودداری نمایید مگر آنکه پزشکتان تجویز نموده باشد.

4-      به استثناء مواردیکه پزشک مصلحت بداند نباید بیش از 5 روز به کودک استامینوفن داد.

5-      امکان تداخل بین این دارو و آزمایش های پاراکلینیکی وجود دارد. به عنوان مثال در افراد دیابتی احتمال پاسخ های کاذب در تست گلوکز خون امکان دارد.

6-      در صورت مصرف طولانی مدت و دوزهای بالای این دارو لازم است عملکرد  کبدی تحت آزمایش قرار گیرد.

مقدار مصرف هر دارو را با پزشک معین می نماید. اما مقدار مصرف معمول دارو به شرح  زیر است:

دوز معمول بزرگسالان:

500-325 میلیگرم هر 3 ساعت ، 650- 325 میلیگرم هر 4 ساعت

1300- 650 میلیگرم هر 6 ساعت، 1300 میلیگرم هر 8 ساعت، حداکثر تا 4 گرم روزانه بسته به نیاز بیمار تجویز می گردد.

دوز معمول کودکان:

نوزادان: تا 3 ماه 40 میلیگرم، 12- 4 ماه 80 میلیگرم هر 4 ساعت

کودکان: 2-1 سال 120 میلیگرم، 4-2 سال 160 میلیگرم هر 4 ساعت

6-4 سال 240 میلیگرم، 9-6 سال 320 میلیگرم هر 4 ساعت

11-9 سال 400- 320 میلیگرم، 12 – 11 سال 480- 320 میلیگرم هر 4 ساعت

در صورت مصرف سایر داروها حتماً پزشک خود را مطلع سازید:

این دارو با داروهای زیر دارای تداخل دارویی است.

- الکل

- داروهای القا کننده آنزیم کبدی

- داروهای با سمیت کبدی

- باربیتورات ها و پریمیدون

- ضد انعقادهای کومارین یا مشتقات ایندائدیون

- ضد التهاب های غیر استروئیدی و آسپیرین و سایر سالیسیلات ها 

هر دارو بموازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر یک از آنها، با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید. این عوارض عبارتند از:

- آگرائولوسیتوز (تب همراه یا بدون لرز، زخم یا لکه های سفید در لبها یا دهان، گلودرد)

- کم خونی (خستگی غیر طبیعی یا ضعف)

- درماتیت یا التهاب پوست (راش جلدی- خارش)

- حساسیت یا آلرژی (بثورات جلدی و خارش)

- هپاتیت یا التهاب کبد (پوست یا چشمان زرد رنگ)

- قولنج کلیه (درد شدید در پشت پا پهلوها) خصوصاً در موارد مصرف طولانی مدت از دوزهای بالا.

- نقص کار کلیه (کاهش ناگهانی مقدار ادرار)

- کدورت ادرار غیر باکتریائی (Sterile Pyuria)

- ترومبوسیتوپنی (خونریزی غیرمعمول، کبودی پوست، مدفوع تیره، وجود خون در ادرار یا مدفوع و...)

مسمومیت با دوزهای بیش از مقدار توصیه شده:در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه نمایید.

-    علائم شایع مسمومیت حاد عبارتند از: اختلالات گوارشی (اسهال، بی اشتهایی، تهوع یا استفراغ، درد یا گرفتگی معده) و افزایش تعریق، این علائم معمولاً 6 تا 14 ساعت بعد از بلع مقادیر بیش از حد این دارو پدیدار شده و تا 24 ساعت ادامه می یابد.

-    علائم مسمومیت مزمن عبارتند از: سمیت کبدی (درد و تورم ناحیه بالایی شکم و سفتی آن) که معمولاً 2 تا 4 روز بعد از بلع دوزهای بیش از اندازه، پدیدار می شود.

-    نقص کبدی که شامل آنسفالوپاتی کبدی که همراه با گیجی، کما، آدم مغزی، اختلال انعقادی، هیپوگلایسمی، اسیدوزمتابولیک، آریتیم و کلاپس قلبی 4 تا 6 روز بعد از مصرف  بیش از مقدار توصیه شده اتفاق می افتد.

-    نکروز مجاری کلیوی باعث از کار افتادن کلیه می شود که شامل علائم کدورت ادرار یا ادرار خونی و کاهش مقدار ادرار می باشد.